Direct naar inhoud

Protocollen

hier vind je alle protocollen

Om het verzamelen van natuurdata te verbeteren en te standaardiseren werkt de NDFF met protocollen, oftewel gestandaardiseerde telmethoden. Hiermee worden waarnemingen steeds op dezelfde manier verzameld. Het grote voordeel van gestandaardiseerd tellen is dat de gegevens goed met elkaar vergeleken kunnen worden. Ook kun je een vergelijking maken tussen verschillende jaren en is duidelijk wat er op basis van de waarnemingen kan worden gezegd.

Bekijk een overzicht van de waarnemingen per protocol van de afgelopen vijf jaar.

Nulwaarnemingen

Waarnemingen waarbij een bepaalde soort niet is gezien of gehoord worden ‘nulwaarnemingen’ genoemd. Deze waarnemingen zijn net zo waardevol als gewone waarnemingen. Nulwaarnemingen worden niet als harde nul opgeslagen, maar zijn af te leiden uit datasets. Alleen uit datasets met sterke protocollen en goede metadata zijn bruikbare nulwaarnemingen af te leiden. Deze gegevens zijn beperkt toegankelijk.

Commissie Kwaliteitsborging

De commissie kwaliteitsborging van de NDFF registreert de protocollen en ziet toe dat de omschrijving compleet is. Ze worden daarbij getoetst op de volgende criteria:

Overzicht van protocollen

ANLb protocollen

Er is een aantal protocollen aangewezen voor Agrarisch Natuur- en Landschapsbeheer (ANLb). Ga naar de overzichtspagina van ANLb-protocollen.

Veelgestelde vragen over protocollen

  • Wat is een protocol? 

    Een protocol is een gestandaardiseerde telmethode. Het protocol geeft informatie over de wijze waarop waarnemingen zijn verzameld. Het is mogelijk dat er geen protocol is gebruikt (‘losse waarnemingen’), of een van de vele gestructureerde inventarisatieprotocollen.
    Het protocol bepaalt de waarde van een waarneming. Een losse waarneming van een Zwarte specht geeft weinig informatie, alleen dat die soort op dat moment is gezien. Een territoriumstip vanuit een NEM-protocol is vastgesteld na meerdere bezoeken, op gunstige momenten en vertelt veel meer over wat er is gezien, en wat niet.
     
    Bekijk de overzichtspagina Protocollen

  • Is er een manier om op te zoeken welke gebieden het slechtst onderzocht zijn per soortgroep zodat je als vrijwilliger bewust daarheen kan om waarnemingen te doen? 

    Ja, dat kun je doen met de NDFF Verspreidingsatlas (projecten ‘Witte gebieden’ en ‘Is deze soort er nog?’). Ook soortenorganisaties sturen vrijwilligers vaak gericht op pad. Bij professioneel onderzoek worden veldmedewerkers vaak vooraf gewezen op mogelijk voorkomende soorten: ‘Als je daar toch bent: kijk even of je soort x ook kan vinden.’ 

  • Is het mogelijk om nulwaarnemingen in te voeren in de NDFF?

    Het is mogelijk om de geregistreerde afwezigheid van soorten (‘niet gezien, wel gezocht’) in de NDFF op te slaan, mits voortkomend uit strenge (semi-)gestructureerde monitoring. Deze optie zal blijven bestaan en wordt verbeterd op gebied van gebruiksvriendelijkheid. 

  • Kun je aangeven dat een waarneming niet meer bestaat? 

    Een waarneming is een registratie van een soort op plaats en tijd. Deze blijft geldig en dus bestaan. Voor het vastleggen van afwezigheid in de NDFF zie het antwoord op de vraag over nulwaarnemingen. Bij gestandaardiseerde monitoring kan een soort in een volgende meetronde verdwenen zijn (nulwaarneming). 

Overzicht Veelgestelde vragen

Deel deze pagina