Validatieteams
Een klein deel van de ingevoerde waarnemingen, zo’n tien procent, komt niet door de automatische validatie heen. Deze worden door soortexperts handmatig beoordeeld.
De validatieteams bekijken waarnemingen die:
- niet voldoen aan de kennisregels;
- met foto of ander bewijs zijn ingevoerd;
- behoren tot een bepaalde bijzondere of beschermde soort.
Er zijn ongeveer 350 soortexperts die in teamverband werken. De teams zijn onderverdeeld in 15 soortgroepen. Ieder team bestaat uit een soortgroepcoördinator en een aantal experts.
Wanneer er twijfel bestaat over de waarneming, doet een validator navraag bij de betreffende waarnemer(s). In overleg besluiten zij of de waarneming juist is. Het kan zijn dat een waarnemer om extra informatie wordt gevraagd. Bijvoorbeeld omdat het een zeldzame soort betreft of omdat de periode of plaats ongebruikelijk is. Denk bijvoorbeeld aan soorten met voorkomen ‘alleen in Zuid-Limburg’ of ‘alleen in april’. In dat geval ontvangt de waarnemer daarvan bericht.
Veelgestelde vragen over valideren
-
Hoe lang duurt het voordat mijn waarneming is gevalideerd?
Waarnemingen die door de automatische validatie komen, zijn binnen twee dagen zichtbaar in de NDFF. Bij handmatig valideren kan er meer tijd overheen gaan. Hoe veel tijd is afhankelijk van de soortgroep en de periode. Beleidsrelevante soorten of professionele datastromen worden met voorrang door soortexperts gevalideerd, grotendeels binnen drie maanden.
Tijdens veldwerkperioden en als er veel waarnemingen binnen komen, duurt het langer. De validatieteams per soortgroep variëren sterk in bezetting en capaciteit, wat er voor kan zorgen dat het valideren even op zich kan laten wachten. -
Hoe weet ik zeker dat de waarnemingen in de NDFF kloppen?
Iedere waarneming die wordt ingevoerd in de NDFF wordt gecontroleerd. Dat gebeurt in het validatieproces: hoe waarschijnlijk is het dat deze soort, op deze plek en op dit moment is waargenomen? Voor het grootste deel gebeurt dit valideren van data automatisch. Bijzondere waarnemingen en waarnemingen die niet voldoen aan de criteria worden handmatig gecontroleerd door validatie-experts. Lees meer over het validatieproces van de NDFF.
-
Wat zijn kennisregels?
Iedere waarneming in de NDFF wordt automatisch gecontroleerd aan de hand van kennisregels. De kennisregels toetsen de waarnemingen op waarschijnlijkheid. Voor elke soort staat in de kennisregels beschreven:
- wanneer de soort actief is (vliegperiode, bloeiperiode, vroegste en laatste dag in het jaar);
- de maximale afstand buiten het huidige verspreidingsgebied);
- het maximaal aantal exemplaren per waarneming.
De criteria worden vastgesteld door experts die samen een validatieteam vormen.
-
Iedereen kan in principe onjuiste, maar wel waarschijnlijke data invoeren? Hoe gaat de NDFF daar mee om?
Binnen de waarnemerscommunity vindt een zekere mate van controle plaats: bijzondere waarnemingen trekken aandacht. Hoe belangrijker de waarneming, hoe meer controle plaatsvindt. Als iemand een oranjetipje (vlinder) invoert op een plaats waar een populatie zit, is het niet zo erg als de waarneming niet klopt want het heeft geen invloed op het verspreidingsbeeld. Bij het invoeren van een waarneming van bijvoorbeeld een wolf is er minimaal een goede foto nodig en eventueel ook DNA. In de meetprogramma’s worden dubbeltellingen en herhaalbezoeken uitgevoerd. In de transitie van de NDFF, is fraudebestrijding een aandachtspunt, met een focus op waarnemingen met het hoogste risico.
Lees meer over de transitie van de NDFF. -
Wanneer wordt een waarneming afgekeurd en wat betekent dat?
Als een waarneming wordt afgekeurd in het validatieproces, betekent dit dat er onvoldoende zekerheid of bewijs beschikbaar is (foto, geluidsfragment) om de waarneming beschikbaar te stellen in de NDFF. Er is onvoldoende zekerheid voor gebruik in bijvoorbeeld analyses of adviezen. Een waarneming die wordt afgekeurd, blijft wel zichtbaar in de waarnemingenlijst van degene die deze heeft ingevoerd.
-
Wat is een protocol?
Een protocol is een gestandaardiseerde telmethode. Het protocol geeft informatie over de wijze waarop waarnemingen zijn verzameld. Het is mogelijk dat er geen protocol is gebruikt (‘losse waarnemingen’), of een van de vele gestructureerde inventarisatieprotocollen.
Het protocol bepaalt de waarde van een waarneming. Een losse waarneming van een Zwarte specht geeft weinig informatie, alleen dat die soort op dat moment is gezien. Een territoriumstip vanuit een NEM-protocol is vastgesteld na meerdere bezoeken, op gunstige momenten en vertelt veel meer over wat er is gezien, en wat niet.
Bekijk de overzichtspagina Protocollen -
Wat is een kilometerhok?
Een kilometerhok is een vierkant gebied van 1 bij 1 kilometer (1×1) met een vaste opdeling van Nederland. Kilometerhokken worden onder andere ingezet voor het inventariseren van de biodiversiteit en voor het maken van verspreidingskaarten van flora en fauna. Een vierkant van 5×5 kilometer wordt uurhok of atlasblok genoemd. De Flora & Fauna Verkenner gebruikt 5×5 kilometerhokken om een gebied te selecteren.